Gdy pierwszy raz wyjechaliśmy rodzinno -wakacyjnie do Norwegii i usłyszałam język norweski, wpadłam w zachwyt. Brzmiał dla mnie jak muzyka. To, jak się później dowiedziałam, dzięki tonemom, dwóm rodzajom melodii w słowie, które w języku norweskim możemy napotkać. Dzięki nim język norweski jest bardzo melodyjny. Sprawia nam przez to trochę trudności w wymowie, bo język polski jest przy nim bardzo “płaski”, jednostajny.
Mnie język urzekł od razu i gdy tylko wyjechałam na wymianę studencką, wykorzystałam tę okazję i oddałam się nauce. Jestem wdzięczna za możliwość nauki, zanim podjęłam pracę. Chciałabym zwrócić uwagę na to, że naprawdę warto poznać język obcy, jeśli zamierzamy się przenieść do innego kraju. Język otwiera nam wiele drzwi, jest oknem na ten nowy świat, który zaczynamy zwiedzać. Bez języka będziemy ciągle skazani na czyjąś pomoc, będziemy zależni od innych. Zdaję sobie sprawę, że można nie mieć czasu, można być zmęczonym po pracy, ale naprawdę warto oddać się nauce, jeśli tylko zamierzamy zostać w Norwegii (czy w innym kraju) na dłuższy czas, a zwłaszcza, jeśli na stałe.
Na co dzień mam możliwość pomagać ludziom w kwestiach językowych i dziękuję za klientów, bo gdyby do mnie nie przychodzili, nie miałabym pracy. Chciałabym jednak podkreślić wagę znajomości języka obcego za granicą – jest dla nas kluczem do zrozumienia otaczającej nas rzeczywistości i jakże pomocnym narzędziem w codziennym życiu. Bez choć komunikatywnej znajomości języka obcego nie może być mowy o swobodnym poruszaniu się w obszarze rozmaitych sprawunków, które załatwiamy każdego dnia. Nie może też być mowy o integracji. A to ważne, byśmy mogli się nawzajem rozumieć i wspierać. Przyjeżdżając do obcego kraju, jesteśmy zobowiązani dostosować się do panujących obyczajów i to poszerza naszą sferę percepcji. To cenny podarunek – możliwość przyglądania się nowej dla nas kulturze i czerpania z niej. Jednak nie jest to możliwe bez języka, bez niego jesteśmy na skraju społeczeństwa, wiele sfer pozostaje dla nas zamkniętych. Poza tym, wydaje mi się, iż nie tylko ciekawość innej kultury może zachęcić do nauki języka. Także poczucie szacunku do kraju i jego mieszkańców oraz poczucie wdzięczności za pracę, którą mogę wykonywać, za możliwości, które są mi dane w danym kraju, skłania mnie osobiście do poszerzania wiedzy językowej. Jesteśmy szczęściarzami, iż mamy te możliwości, których nasi rodzice nie mieli, bo mamy wybór, gdzie chcemy żyć – warto byśmy cenili to, co zostało nam dane. I w geście wdzięczności poszerzali naszą znajomość języka, by być nie tylko samodzielni, ale i zdolni do egzystencji w społeczeństwie na równi z innymi. Jest takie sławne zdanie Ludwiga Wittgensteina: “Granice mojego języka wskazują granice mojego świata.” Nasz język to nasz świat, dzięki niemu zdobywamy wiedzę o rzeczywistości dookoła nas. Warto się podjąć nauki – z ciekawości, z szacunku i z wdzięczności za dane nam możliwości. Za dar wyboru.